Το Yu-Gi-Oh! ξεκίνησε αρχικά ως μια σειρά manga που περιείχε το φανταστικό παιχνίδι καρτών. Στη συνέχεια μετατράπηκε σε ένα anime και ένα φυσικό παιχνίδι με κάρτες, περίπου στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, το πασίγνωστο αυτό παιχνίδι καρτών, έχει μετατραπεί σε πολλά βιντεοπαιχνίδια, έχει λάβει spin-off σειρές, καθώς επίσης προστίθενται συνεχώς νέοι μηχανισμοί και κάρτες.
Το Yu-Gi-Oh! Master Duel, αποτελεί τη τελευταία προσθήκη παιχνιδιού του franchise, με πάνω από 20 χρόνια ιστορίας και 10.000 κάρτες, σχεδόν κατανοώντας και αγνοώντας το πρόβλημα του power creep. Αυτό συμβαίνει όταν νέες κάρτες είναι μακράν ανώτερες από τις παλαιότερες. Σίγουρα υπάρχει, δε δύναται να μην υπάρχει έπειτα από τόσα χρόνια, ωστόσο ο νέος τίτλος προσπαθεί αρκετά να το ισορροπήσει. Είναι αναμφισβήτητα για μακροχρόνιους παίκτες της σειράς, ενώ δεν είναι και τόσο προσιτό για όσους είναι νέοι στο παιχνίδι ή επιστρέφουν μετά από πολύ καιρό.
Πρέπει όμως Master Duel να “λυγίσει” ώστε να είναι αρκετά προσιτό και για νέους παίκτες; Θα λέγαμε πως δε χρειάζεται, ειδικά όταν υπάρχουν παιχνίδια όπως το Legacy of the Duelist που κάνουν ήδη το Yu-Gi-Oh! εύκολο να γίνει κατανοητό για νέους μονομάχους και προσφέρει άφθονο singe player περιεχόμενο. Επομένως, το γεγονός ότι το Master Duel δεν είναι και το ιδανικό παιχνίδι Yu-Gi-Oh! για κάποιον νέο στη σειρά, δε θεωρείται πρόβλημα αυτό. Έτσι κι αλλιώς, όντας fan της σειράς από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, πιστεύω ότι κάτι τέτοια παιχνίδια απευθύνονται κυρίως για παλιούς παίκτες ή παίκτες που δεν έχουν σταματήσει ποτέ να παίζουν.
Όσον αφορά στο παιχνίδι καθαυτό τώρα. Γενικά, δεν είναι καθόλου δύσκολο να φτιάξετε μια δική σας τράπουλα. Στην αρχή, μπορείτε να διαλέξετε μεταξύ τριών τραπουλών, οι οποίες δεν είναι σε καμία περίπτωση κακές. Ίσα ίσα, συγκεκριμένα η τράπουλα των δράκων, αποτελεί μια απίστευτα δυνατή τράπουλα, ειδικά αν τροποποιηθεί λίγο. Έπειτα, παίζοντας, θα μπορείτε να ανοίξετε μια πληθώρα πακέτων καρτών και να τα ανταλλάξετε με όποια κάρτα θέλετε. Με αυτόν το τρόπο, σιγά σιγά, θα καταφέρετε να δημιουργήσετε τη δική σας, μοναδική τράπουλα.
Αφού, λοιπόν, έχετε χτίσει τη τράπουλά σας, σας δίνεται η δυνατότητα να τη χρησιμοποιήσετε σε διάφορα online modes, που είναι και το selling point του παιχνιδιού. Οι δωρεάν online μονομαχίες σας επιτρέπουν να παίζετε σε lobbies με αγνώστους ή ακόμη και φίλους σας. Μετά, υπάρχουν και οι μονομαχίες που αφορούν μια σειρά από τουρνουά, τα Event Duels, τα οποία δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα, και τέλος, υπάρχουν οι μονομαχίες κατάταξης, όπου προσπαθείτε νικώντας όσο το δυνατόν περισσότερους αντιπάλους, να ανεβείτε κατηγορίες κερδίζοντας διάφορα έπαθλα.
Παίζοντας με φίλους, είναι μια πολύ καλή επιλογή για εσάς για να δοκιμάσετε ιδέες, στρατηγικές, τράπουλες, καθώς και να δείτε τι έχουν βρει και πως παίζουν οι φίλοι σας. Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως να χάσετε και αποτελεί έναν εξαιρετικά διασκεδαστικό τρόπο για να παίξετε και να απολαύσετε το παιχνίδι χαλαρά. Μια εντελώς διαφορετική ιστορία τώρα, είναι οι μονομαχίες κατάταξης. Η βασική εμπειρία του παιχνιδιού. Αν είστε σαν και εμένα, εντελώς old school παίζοντας με παλιές καλές στρατηγικές και μηχανισμούς, χωρίς να γνωρίζετε πολλά πολλά για τις γενιές Synchro, Xyz, Pendulum και Link, χωρίς καμία αμφιβολία, δε θα περάσετε πολύ καλά. Αυτό κυρίως γιατί η πλειοψηφία των παικτών στις μονομαχίες κατάταξης, χρησιμοποιεί κάρτες από τις νεότερες γενιές.
Το πρόβλημα, λοιπόν, του Yu-Gi-Oh! Master Duel, είναι ότι ενώ υπάρχει αδιαμφισβήτητα μεγάλη ποικιλία, δεν εξυπηρετεί πολλούς τύπους παικτών. Το matchmaking που θα πρέπει κάπως να διαχωρίζει τους παίκτες και να τους αντιστοιχεί αναλόγως, δεν κάνει και τη καλύτερη δουλειά, καθώς με την ποικιλία που υπάρχει, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μονομαχίες που εξυπηρετούν περισσότερους τύπους παικτών. Δε νομίζουμε ότι είναι κάτι δύσκολο που δε διορθώνεται, ωστόσο είναι το μόνο πράγμα που με ενόχλησε όσο έπαιζα. Θα μπορούσαν ίσως να αφήνουν τους παίκτες να θέτουν μερικούς κανόνες, όπως έκανε το εξαιρετικό YGOPRO, για διαφορετικούς τρόπους παιχνιδιού, καθώς αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο ένας.
Το Solo Mode τώρα, βγάζει σίγουρα νόημα για νεοεισερχόμενους παίκτες, ωστόσο μοιάζει περισσότερο με ένα σετ εκμάθησης του παιχνιδιού με ανταμοιβές για τη δημιουργία μίας τράπουλας, παρά με μια ολοκληρωμένη εμπειρία single player. Υπάρχουν κάποια πράγματα που ίσως αξίζουν, ναι, αλλά αν παίξετε το Master Duel αποκλειστικά και μόνο για το solo mode, τότε το πιο πιθανό είναι να φύγετε απογοητευμένοι.
Ένα από τα πιο θετικά στοιχεία του Yu-Gi-Oh! Master Duel, αποτελεί το deck building. Λαμβάνοντας υπόψη τους συνδυασμούς και τις στρατηγικές μεταξύ των 10.000 καρτών που υπάρχουν, σίγουρα ο καθένας μπορεί να κάνει ότι πραγματικά του περάσει από το μυαλό. Εν ολίγοις, το παιχνίδι έχει κάνει εξαιρετική δουλειά βελτιστοποιώντας τη διαδικασία δημιουργίας τράπουλας. Σε αυτό βοηθούν και τα φίλτρα αναζήτησης που υπάρχουν για τα πάντα και κάνουν πολύ πιο εύκολη τη ζωή σας. Υπάρχει φίλτρο για basic card type, για το πόσες θυσίες χρειάζεται ένα τέρας για να παιχτεί, τη σπανιότητα μιας κάρτας και πολλά ακόμη. Μια καρτέλα με “σχετικές κάρτες” βοηθά επίσης να βρείτε όλες τις κάρτες που είναι συνδεδεμένες ή παρόμοιες με μια συγκεκριμένη, επομένως η εύρεση αποτελεσματικών επιλογών για τη τράπουλά σας, γίνεται αυτομάτως ευκολότερη. Μπορείτε κανονικά να αναζητήσετε και κάθε κάρτα μεμονωμένα, και να τις χωρίσετε με αυτές που δεν έχετε στην κατοχή σας.
Κάθε κάρτα στο παιχνίδι έχει ένα από τα τέσσερα επίπεδα σπανιότητας, με τα super και ultra rares να είναι αυτά που σας δίνουν και κάποια κλειδιά, ενώ λαμβάνετε πόντους που σχετίζονται με το τι κάρτες ακριβώς χρησιμοποιείτε. Αυτοί οι πόντοι μπορούν στη συνέχεια να ξοδευθούν για τη δημιουργία οποιασδήποτε κάρτας από τις 10.000 που προσφέρονται, ενώ οι κάρτες που παίρνετε από τα booster packs, μπορούν και ανταλλάσσονται με τα αντίστοιχα crafting points.
Όλοι αυτοί οι μηχανισμοί κατασκευής της τράπουλας σας, συνεισφέρουν σε μια διαδικασία πειραματισμού, επιτρέποντάς σας να βρείτε κάρτες που λειτουργούν με αυτές που έχετε ήδη και να ανταλλάξετε για να αποκτήσετε ακόμη περισσότερες και καλύτερες επιλογές. Αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με το εάν το παιχνίδι είναι pay to win ή όχι. Το μόνο νόμισμα που μπορεί να αγοραστεί στο παιχνίδι ονομάζεται “Gems”, το οποίο χρησιμοποιείται για την αγορά και το άνοιγμα boosted packs ή για την αγορά ορισμένων έτοιμων τραπουλών και διάφορα cosmetics. Υπάρχει, ωστόσο, και ένα σύνολο προκλήσεων στο παιχνίδι που σας απονέμουν Gems και μπορούν να αποκτηθούν και στο single player. Το Master Duel, τουλάχιστον στην αρχή, είναι αρκετά γενναιόδωρο και φαινομενικά θέλει να σας αφήσει να πειραματιστείτε όσο το δυνατόν περισσότερο, με όσο το δυνατόν περισσότερες επιλογές.
Το αν θα πληρώσετε ή όχι λοιπόν, εξαρτάται από το πόσες τράπουλες και κάρτες θα θέλετε να έχετε στη κατοχή σας από την αρχή. Μπορείτε να αποθηκεύσετε έως και 20 τράπουλες συνολικά, αν και εφόσον καταφέρετε να φτάσετε έως εκεί, όπου τότε σίγουρα θα μπορούσατε να αρχίσετε να ξοδεύετε πραγματικά χρήματα, με σκοπό να ανοίξετε νέα packs, καθώς και να ανταλλάξετε κάρτες.
Τελικές εντυπώσεις
Το Yu-Gi-Oh! Master Duel δεν προτείνεται για νεοεισερχόμενους παίκτες της σειράς, ωστόσο φαίνεται αρκετά ικανό να προσφέρει μια δυνατή εμπειρία, για όσους γνωρίζουν ήδη πράγματα για το πολυαγαπημένο franchise. Η δυνατότητα εύκολης κατασκευής μίας δυνατής τράπουλας και η πρόσβαση σε σχεδόν πάνω από 10.000 κάρτες, αποτελούν ένα από τα καλύτερα κομμάτια του παιχνιδιού, τα οποία δίνουν τον απαραίτητο χώρο και χρόνο στους παίκτες, να δοκιμάσουν στρατηγικές και να πειραματιστούν με τις τράπουλές τους. Η ίδια γιγαντιαία γκάμα καρτών παρόλα αυτά, δημιουργεί προβλήματα όσον αφορά στο matchmaking και τις κατηγορίες των παικτών, καθώς αποτελεί ένα πολύ δύσκολο task, να βρεθείτε αντιμέτωπος με κάποιον που βρίσκεται σε παρόμοιο επίπεδο δεξιοτήτων και χρησιμοποιεί παρεμφερείς κάρτες με εσάς.
Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του Yu-Gi-Oh! Master Duel για PC.
