Όταν μια εταιρεία γίνεται γνωστή με ένα συγκεκριμένο έργο, είναι δεδομένο ότι το κοινό θα τη θυμάται κυρίως γι’ αυτό και θα το αναζητά σε ό,τι και αν κάνει στο μέλλον. Πρόκειται για μια εμμονική στάση απέναντι στην ψυχαγωγία, χαρακτηριστική της εποχής μας, η οποία παρέχει ασφάλεια στο κοινό και στις προσδοκίες του, και ως εκ τούτου φαίνεται αναπόφευκτη η σύγκριση.
Έτσι, κάθε παραγωγή της Supermassive Games έχει συγκριθεί με το Until Dawn, το οποίο προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον στους παίκτες, σε τέτοιο βαθμό που η απογοήτευση για την έλλειψη μιας συνέχειας, γινόταν όλο και πιο εμφανής με την πάροδο των χρόνων. Αλλά τώρα φτάσαμε The Quarry και για αρκετούς, είναι το παιχνίδι που περιμένουν αρκετό καιρό για να καλύψει το κενό της συνέχειας του Until Dawn. Ας δούμε παρακάτω αν πράγματι είναι αυτό που περίμεναν οι παίκτες και θα ικανοποιήσει το σύνολο των παικτών.
Η υπόθεση του The Quarry μας μεταφέρει σε μια καλοκαιρινή κατασκήνωση που ονομάζεται Hackett’s Quarry, όπου μυστηριώδη γεγονότα εκτυλίσσονται γύρω από έναν κύκλο εννέα νεαρών ενηλίκων. Πρόκειται για μια ομάδα εποπτών που έχουν προσληφθεί για να προσέχουν τα παιδιά, τα οποία πρόκειται να φύγουν από το χώρο για να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Ωστόσο, καθώς ετοιμάζονται να φύγουν, ένας από τους χαρακτήρες παρατηρεί ότι ο κινητήρας του φορτηγού του έχει αρχίσει να χαλάει, γι’ αυτό και ο ιδιοκτήτης της κατασκήνωσης πρέπει να φύγει για να αναζητήσει ανταλλακτικά. Αυτό αφήνει τους πρωταγωνιστές για μια ακόμη νύχτα στην κατασκήνωση, κάτι που δε θα είχε σημαντικές επιπτώσεις, αν όλα κυλούσαν ομαλά.
Καθώς πρόκειται για μια ιστορία τρόμου, δε θα περάσουν πολλές ώρες μέχρι οι νέοι αυτοί να ανακαλύψουν ότι δεν είναι οι μόνοι στην κατασκήνωση. Γιατί σιγά-σιγά θα χωριστούν για να επιβιώσουν από ένα πλάσμα που κατοικεί στο δάσος, ένα πλάσμα που μπορεί να τους αποτελειώσει έναν προς έναν αν το βάλει στο μυαλό του. Όπως μπορείτε να διαβάσετε, η πλοκή είναι κάπως παρόμοια με αυτή που είδαμε στο Until Dawn, με ένα ταξίδι που φαίνεται να είναι φυσιολογικό, μέχρι που ξαφνικά εξαπολύεται το χάος σε μια ομάδα νέων. Αυτό γίνεται σε ένα σκηνικό αμφισβητήσιμων ανατροπών της πλοκής, καθώς υπάρχουν κάποιες που δεν τις περιμένει κανείς και άλλες που είναι κάπως κλισέ.
Με αυτή τη μικρή εισαγωγική πλοκή η ομάδα της Supermassive Games μας δίνει να καταλάβουμε ότι για άλλη μια φορά επηρεάστηκε από ιστορίες τρόμου από αμερικανικές ταινίες slasher. Αν είστε φαν του είδους και έχετε δει αρκετές ταινίες, τότε θα είστε σε θέση να εντοπίσετε εύκολα τις επιρροές και σε μερικές περιπτώσεις, να μαντέψετε τι θα συμβεί.
Το είδος των διαδραστικών τίτλων δεν είναι καινούργιο, και μάλλον δε χρειάζεται να αναφερθούμε εκτενώς στο τι είναι. Σε περίπτωση που είναι το πρώτο σας παιχνίδι αυτού του στυλ, είναι ένας τίτλος που επικεντρώνεται στη λήψη αποφάσεων, που μερικές φορές απαιτεί αποφάσεις σε σύντομο χρόνο, ακολουθίες όπου πρέπει να πατήσουμε ένα κουμπί που εμφανίζεται γρήγορα στην οθόνη και ένα πολύ περιορισμένο στοιχείο εξερεύνησης. Έτσι, οι πράξεις μας έχουν συνέπειες, και συνήθως, εκτός από το να καθορίζουν τις σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων, καθορίζουν και την τύχη τους στην εξέλιξη της ιστορίας.
Αξίζει να σημειωθεί η παρουσία ενός εντυπωσιακού καστ ηθοποιών, ξεκινώντας από τον David Arquette (Scream), που υποδύεται τον Chris, τον Lance Henriksen, ο οποίος διαθέτει έναν εντυπωσιακό αριθμό ρόλων σε ταινίες τρόμου, και καταλήγοντας στα παιδιά, τα οποία υποδύονται οι Ariel Winter, Siobhan Williams και Justice Smith. Εν ολίγοις, βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλης κλίμακας παραγωγή, η οποία στοχεύει πολύ στο να κερδίσει όσους αρέσκονται σε νεανικές ταινίες τρόμου.
Παρόλο που είναι ουσιαστικά ένα slasher, το The Quarry εισάγει διαφορετικά στοιχεία από άλλα είδη ταινιών/παιχνιδιών τρόμου για να δημιουργήσει ένα συνονθύλευμα ιδεών που, μέσα στον μη ρεαλισμό της υπόθεσης, λειτουργεί καλά και μας άρεσε. Στο τέλος, θα βρεθούμε με μια ομάδα νεαρών που παίρνουν κάθε είδους αμφισβητήσιμες αποφάσεις για να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον πιο βαθιά, και που καταλήγουν να ρισκάρουν τη ζωή τους σε ένα κάτι παραπάνω από απλό εχθρικό περιβάλλον. Στόχος μας είναι να τους σκοτώσουμε όλους, να προσπαθήσουμε να τους κρατήσουμε όλους ζωντανούς ή να σώσουμε αυτούς που μας αρέσουν. Η μοίρα τους είναι στα χέρια μας και οι επιλογές πολλές.
Οι άμεσες αλληλεπιδράσεις μεταξύ χαρακτήρων και σεναρίων είναι λίγες και έχουν καθαρά αφηγηματική λειτουργία. Μπορούμε να τις απενεργοποιήσουμε πλήρως χωρίς να χάσουμε πολλά, επιλέγοντας τη λειτουργία κινηματογράφου για να ακολουθήσουμε απλώς την ιστορία, σαν να παρακολουθούμε μια ταινία. Κάθε κεφάλαιο από το οποίο αποτελείται η περιπέτεια έχει διάρκεια παρόμοια με τα υπόλοιπα, σαν να βρισκόμαστε μπροστά σε επεισόδια μιας τηλεοπτικής σειράς. Το ίδιο το τέλος αφήνει την πόρτα ανοιχτή για περαιτέρω εξελίξεις της ιστορίας.
Οι αλληλεπιδράσεις στο The Quarry περιορίζονται πραγματικά στο ελάχιστο. Επιλέγουμε τις διακλαδώσεις που θα ακολουθήσουμε, εξερευνούμε ελάχιστα με τα σημεία ενδιαφέροντος να επισημαίνονται διαρκώς και δύσκολα μπορεί κάποιος να τα χάσει. Κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης αντιμετωπίσαμε ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα του τίτλου, που έχει να κάνει με την κάμερα. Σε αρκετές περιπτώσεις ήταν αρκετά κουραστική και δυσκόλευε τη μετακίνηση μας.
Σε περίπτωση που χρειαζόμαστε ένα αντικείμενο κατά τη διάρκεια μιας σκηνής, θα χρησιμοποιηθεί αυτόματα ή θα μας δοθεί η ευκαιρία να το χρησιμοποιήσουμε σε κάποιο αφηγηματικό παρακλάδι. Κάτι επιπλέον μέσα στα σενάρια είναι οι διαφορετικές κάρτες ταρώ που θα βρούμε. Αυτές θα χρησιμεύσουν για τη λήψη αποφάσεων σε καταστάσεις που θα συναντήσουμε στα επόμενα λεπτά. Έτσι, είναι ζωτικής σημασίας να περάσουμε από κάθε γωνία για να βρούμε μια κάρτα, σε κάθε ευκαιρία εξερεύνησης που μας δίνεται.
Σε κάποιες ακολουθίες υπάρχουν επίσης τα κλασικά γεγονότα γρήγορου χρόνου, τα οποία απαιτούν να πατήσετε τα κουμπιά τη σωστή στιγμή. Στην περίπτωση που μας κυνηγάει κάποιο πλάσμα, το παιχνίδι μπορεί επίσης να μας ζητήσει να κάνουμε το χαρακτήρα να κρατήσει την αναπνοή του, ώστε να κάνουμε το πλάσμα να νομίζει ότι είναι νεκρός, μέχρι να περάσει ο κίνδυνος.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι υπάρχει η δυνατότητα να επανορθώσουμε τα λάθη ή τις λανθασμένες αποφάσεις μας, αφού έχουμε τρεις ζωές για να προσπαθήσουμε να σώσουμε αυτούς που πέθαναν εξαιτίας μας. Φυσικά, αν εξαντληθούν, θα πρέπει να συνεχίσουμε με τους εναπομείναντες χαρακτήρες.
Παρά το γεγονός ότι έχουμε αυτές τις ευκαιρίες, είναι λίγο απογοητευτικό ότι πρέπει να ξαναπαίξουμε ένα μεγάλο μέρος του επιπέδου για να σώσουμε τους χαρακτήρες. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε τις σκηνές να περάσουν πιο γρήγορα, παρόλο που τις έχουμε ήδη δει.
Τα γραφικά δεν κάνουν απαραίτητα ένα παιχνίδι καλύτερο, αλλά σε έναν τίτλο όπου η ιστορία έχει τόσο μεγάλη βαρύτητα, βοηθούν πολύ. Το τεχνικό άλμα που βλέπουμε στο The Quarry σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια της Supermassive δεν είναι τεράστιο, αλλά είναι αισθητό. Το κλειδί είναι αναμφίβολα η εξέλιξη στις εκφράσεις του προσώπου, που είναι πολύ πιο φυσικές και διακριτικές. Δεν είναι όλοι οι χαρακτήρες εξίσου προσεγμένοι, αλλά όσοι είναι, έχουν πολλές εντυπωσιακές στιγμές.
Σε κάθε εμπειρία τρόμου που σέβεται τον εαυτό της, ποντάρει αρκετά στο ηχητικό κομμάτι. Τόσο μουσικά (με κομμάτια από καλλιτέχνες όπως η Ariana Grande) όσο και από άποψη ηχητικών εφέ, είναι πολύ προσεγμένο, με μελωδίες που αλλάζουν ανάλογα με την έκβαση μιας ακολουθίας.
Το παρόν review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του The Quarry για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη CD MEDIA.
Τελικές εντυπώσεις
Το The Quarry θα απευθύνεται σε όλους εκείνους που λάτρεψαν το Until Dawn και ανυπομονούν να μπουν σε μια μεγάλη διαδραστική ταινία γεμάτη θάνατο και σκοτάδι. Η διαδραστικότητα θυσιάζεται σε μεγάλο βαθμό υπέρ της αφηγηματικής πλευράς. Έτσι, περνάμε πολύ χρόνο βλέποντας και ελάχιστο χρόνο δρώντας, εκτός από το να κατευθύνουμε την ιστορία μέσω των πολλών επιλογών που υπάρχουν. Έχει όλα όσα απολαμβάνουν οι οπαδοί του είδους και του στούντιο, αλλά είναι καιρός για την Supermassive Games να αρχίσει να καινοτομεί περισσότερο στην αφήγηση των ιστοριών της.
