Τα PC ports σημαντικών τίτλων που έως τώρα ήταν αποκλειστικότητες του PlayStation συνεχίζονται, με πιο πρόσφατο το πόνημα της Naughty Dog, The Last of Us Part I. Η δημοτικότητα του The Last of Us έχει εκτοξευθεί χάρη στην υψηλής ποιότητας σειρά του HBO και θεωρητικά το timing για τη διεύρυνση του κοινού στο οποίο απευθύνεται ο τίτλος, δε θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Ωστόσο, αυτό το timing ενδεχομένως να είναι ευχή και κατάρα, καθώς ίσως να αποτελεί την πηγή αρκετών ζητημάτων, τα οποία αντιμετωπίζει το παιχνίδι.
Ο λόγος που αναφέρουμε το παραπάνω, είναι ότι το The Last of Us Part I κατέφθασε στους υπολογιστές σε άσχημη κατάσταση. Ενδεχομένως το timing που προαναφέραμε περισσότερο να επιδιώχθηκε και λιγότερο να προέκυψε, γεγονός που επηρέασε αρνητικά το port. Αυτός θα είναι και ο κύριος άξονας του παρόντος review, καθώς δεν υπάρχει λόγος να επαναλάβουμε όσα είναι ήδη γνωστά αναφορικά με τις υπόλοιπες πτυχές ενός από τους πλέον αγαπημένους τίτλους. Πάμε λοιπόν, να δούμε αναλυτικά τι ισχύει για τη μεταφορά του τίτλου στην ευρεία κατηγορία των υπολογιστών.
Τα προβλήματα του port του The Last of Us Part I σε PC κάνουν την εμφάνισή τους από νωρίς και συγκεκριμένα πριν καν φτάσουμε στο gameplay. Από τη ρύθμιση κιόλας των γραφικών, κατέστη σαφές ότι το παιχνίδι είναι πολύ απαιτητικό, με 8GB VRAM να μην αρκούν, στη θεωρία τουλάχιστον. Κάθε ρύθμιση γραφικών ενημερώνει τον παίκτη για τον αντίκτυπο που θα έχει στις επιδόσεις και συγκεκριμένα κατά πόσο επιβαρύνει τον επεξεργαστή, την κάρτα γραφικών και τη VRAM, πράγμα πολύ χρήσιμο για την εύρεση των καλύτερων δυνατών settings. Επίσης, κάθε ρύθμιση συνοδεύεται και από παραδείγματα, που δείχνουν ακριβώς πώς απεικονίζονται στο παιχνίδι τα assets που επηρεάζονται από την εκάστοτε ρύθμιση. Ωστόσο, δε λειτουργούν απόλυτα εύρυθμα, αφού ακόμα και όταν χαμηλώναμε settings που επιβαρύνουν έντονα τη VRAM, δε βλέπαμε τη χρήση αυτής να μειώνεται. Έτσι, ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε την επιθυμητή ισορροπία μεταξύ ποιότητας και επιδόσεων, χωρίς να πειραματιστούμε εντός του παιχνιδιού. Ένα δεύτερο αρνητικό που παρουσιάστηκε πριν καν φτάσουμε στο gameplay, αφορούσε στα shaders, για τα οποία χρειάστηκε πολλή ώρα, έως ότου να είναι έτοιμα. Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα να περάσει σχεδόν μία ώρα από την ώρα που ανοίξαμε το παιχνίδι, μέχρι τελικά να παίξουμε.
Περνώντας στο gameplay του The Last of Us Part I, τώρα, τα πρώτα προβλήματα έκαναν πολύ νωρίς την εμφάνισή τους. Όλα σχετίζονται με glitches των γραφικών και κυρίως με particles που εμφανίζονται στην οθόνη. Για να μην κουραζόμαστε με την περιγραφή όσων είδαμε, θα αφήσουμε τις εικόνες κάνουν τη δουλειά. Όπως θα δείτε και παρακάτω, το μέγεθος των glitches ποικίλει και σε άλλες περιπτώσεις κάνει απαράδεκτη την εικόνα του παιχνιδιού, ενώ σε άλλες μπορεί να περάσουν και απαρατήρητα.
Ωστόσο, θα πρέπει να είμαστε δίκαιοι απέναντι στην ομάδα ανάπτυξης και να σταθούμε στο γεγονός ότι η αντίδρασή τους ήταν τόσο άμεση, όσο και αποτελεσματική. Έπειτα από πληθώρα αρνητικών σχολίων σχετικά με την κατάσταση του The Last of Us Part I, η εταιρεία προχώρησε όχι σε ένα, αλλά σε δύο hotfixes, πριν συμπληρωθούν 24 ώρες από την κυκλοφορία του τίτλου σε PC. Από το χρονικό αυτό σημείο και έπειτα, η δική μας εμπειρία δεν περιλάμβανε τα προαναφερθέντα ζητήματα. Ενδεχομένως αυτό να είναι συμπωματικό σε ένα βαθμό, αλλά δεν μπορούμε παρά να αποδώσουμε τα εύσημα στην εταιρεία για τα αντανακλαστικά που έδειξε. Ωστόσο, αυτό δε δίνει…άφεση αμαρτιών σε ό,τι αφορά στην κατάσταση που αντικρίσαμε από τα πρώτα κιόλας λεπτά της ενασχόλησής μας με το παιχνίδι. Ούτε αναιρεί τη δυσαρέσκειά μας σχετικά με την πολύ αργή εγκατάσταση των shaders και το γεγονός ότι το παιχνίδι είναι πολύ απαιτητικό σε ό,τι αφορά στο hardware. Σε γενικές γραμμές, το The Last of Us Part I τρέχει αρκετά ομαλά σε PC και πρόκειται για έναν τίτλο που τα 35 fps δεν αποτελούν πρόβλημα, αλλά δείχνει να μην έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά σε ό,τι έχει να κάνει με το optimisation.
Δε γίνεται φυσικά να μη σταθούμε στο προφανές όταν μιλάμε για το The Last of Us Part I. Και αυτό, πέρα από το ενδιαφέρον που παρουσιάζει ο τίτλος, είναι το υψηλό επίπεδο των γραφικών του. Αξίζει χωρίς δεύτερη σκέψη να θυσιάσετε όσα περισσότερα fps μπορείτε χωρίς να σας γίνει δυσάρεστη η εμπειρία, προκειμένου να έχετε το βέλτιστο οπτικό αποτέλεσμα. Σε αυτό συμβάλουν και οι τεχνολογίες upscaling, NVIDIA DLSS και AMD FSR, με τις οποίες το παιχνίδι είναι συμβατό και βελτιώνουν τόσο τις επιδόσεις, όσο και τα γραφικά σε σημαντικό βαθμό. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον εξαιρετικό ήχο, συνολικά έχουμε μία οπτικοακουστική εμπειρία που αρμόζει στο επίπεδο του storytelling που προσφέρει ο τίτλος της Naughty Dog. Τα features του Dualsense και το RGB των περιφερειακών βάζουν και αυτά το λιθαράκι τους στο να συγκροτηθεί μία immersive εμπειρία που αξίζει να δοκιμάσουν οι λάτρεις των story-driven παιχνιδιών.
Το παρόν review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του The Last of Us Part I για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη Sony Hellas.
Το The Last of Us Part I έφτασε σε PC με αρκετά και έντονα προβλήματα, τα οποία όπως διορθώθηκαν πολύ άμεσα. Όσο αλγεινή και αν ήταν η πρώτη εικόνα, το παιχνίδι πλέον δείχνει να έχει ξεπεράσει τα ζητήματα που το βάραιναν, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως είναι άψογο από τεχνικής άποψης. Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι οι PC gamers έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε ένα παιχνίδι αυτού του επιπέδου έχοντας στη διάθεσή μας τις δυνατότητες που προσφέρει ένας ισχυρός υπολογιστής, μόνο ως θετικό μπορεί να προσμετράται. Με το The Last of Us Part I, οι λάτρεις των story-driven παιχνιδιών που προτιμούν το gaming σε PC , έχουν πλέον μία ακόμα επιλογή που δεν μπορούν να αγνοήσουν.