Η πορεία της Guerrilla Games ως μέρος των PlayStation Studios είναι ενδιαφέρουσα. Αφού απέκτησε αναγνωρισιμότητα για τη δουλειά της με τη σειρά Killzone, το ολλανδικό στούντιο έχει κερδίσει μια σημαντική θέση όχι μόνο στις τάξεις της οικογένειάς του, αλλά και γενικότερα στο μέσο, χάρη στην τεράστια συνεισφορά της εντυπωσιακής μηχανής γραφικών DECIMA και φυσικά στον τρόπο με τον οποίο επέκτεινε την έννοια του open-world gameplay με το συγκλονιστικό Horizon Zero Dawn.
Τα επιτεύγματα του εν λόγω τίτλου του 2017 είναι αμέτρητα, σε τεχνικό επίπεδο, σε gameplay καθώς και όσον αφορά στην αφήγηση μιας σπουδαίας ιστορίας σε ένα τεράστιο κόσμο. Θα πίστευε κανείς ότι δεν άφησαν πολλά περιθώρια για ουσιαστικές βελτιώσεις. Λοιπόν, η Guerrilla Games βρήκε έναν τρόπο να βελτιώσει περεταίρω τα δυνατά σημεία του προηγούμενου τίτλου της, για να παραδώσει ένα ολοκληρωμένο sequel που στην πραγματικότητα ξεπερνά τον προκάτοχό του σε κάθε τομέα. Στις παρακάτω γραμμές θα δούμε αναλυτικά την εμπειρία μας με το Horizon Forbidden West.
Το να παίξετε το Forbidden West χωρίς να έχετε παίξει το Zero Dawn, θα μπορούσε να είναι δύσκολο για όσους θέλουν να απολαύσουν και το σενάριο. Ευτυχώς, το παιχνίδι ξεκινά με μια ανακεφαλαίωση των όσων συνέβησαν πριν και ήδη από τον πρόλογο, μας θυμίζει όλα όσα συνδέουν την Aloy με τα γεγονότα του πρώτου τίτλου. Είναι ένα sequel με την πιο παραδοσιακή έννοια του όρου, καθώς η ιστορία συνεχίζει ακριβώς από τον επίλογο του Horizon: Zero Dawn.
Έχουν περάσει περίπου έξι μήνες από τότε που η Aloy έγινε η σωτήρας του Meridian, σταματώντας το HADES και όλα τα σχέδια του Sylens. Ωστόσο, ο κίνδυνος παραμένει. Μια παράξενη ύλη, γνωστή ως Red Blight, εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, προκαλώντας την κατάρρευση ολόκληρης της βιόσφαιρας και κατά συνέπεια, υπάρχει ο κίνδυνος μιας νέας μαζικής εξαφάνισης. Συνειδητοποιώντας ότι ο μόνος τρόπος να σταματήσει η εξάπλωση του Red Blight είναι μέσω της GAIA, η Aloy ξεκινά μια άνευ προηγουμένου αναζήτηση για να βρει πού βρίσκεται η τεχνητή νοημοσύνη, που μπορεί να έχει την απάντηση για την αποκατάσταση της βιόσφαιρας ολόκληρου του πλανήτη. Μετά από ένα συγκεκριμένο γεγονός, η πρωταγωνίστρια μαθαίνει ότι η μόνη της ελπίδα βρίσκεται στη Δύση, μια απαγορευμένη περιοχή που κατοικείται από μερικές από τις πιο επικίνδυνες φυλές και φυσικά μηχανές. Χωρίς άλλη επιλογή, ξεκινάμε αυτή τη νέα περιπέτεια για να μάθουμε το πεπρωμένο μας.
Ο τρόπος με τον οποίο η Guerrilla επέκτεινε την ιστορία αυτού του franchise είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Σχεδόν σε κάθε σημείο της εξέλιξης, υπάρχει μια σημαντική αποκάλυψη που διαμορφώνει την κατάσταση. Η πολιτική δε λείπει και οι φατρίες που γνωρίζουμε στη Δύση είναι αρκετά πιο πολύπλοκες, καθώς στο εσωτερικό τους υπάρχουν περισσότερες φατρίες ταυτόχρονα, η καθεμία με τα δικά της συμφέροντα και ανησυχίες. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε τη σπουδαία δουλειά που έγινε για να διασφαλιστεί ότι σε κάθε αποστολή, ανεξάρτητα από το αν αποτελεί μέρος της κύριας σειράς αποστολών ή όχι, μας δίνεται μια νέα πληροφορία που κάνει τη συνολική αφήγηση να μοιάζει πιο συνεπής.
Η Aloy δείχνει να έχει ωριμάσει ως χαρακτήρας. Παραμένει ανθρώπινη, αλλά είναι η ενσάρκωση της αποφασιστικότητας που καλείται να βγάλει εις πέρας μια αποστολή με μεγάλο βάρος για τον οποιοδήποτε άνθρωπο. Αυτό δεν την εμποδίζει να εμπιστευτεί τους φίλους της που θα τη συνοδεύσουν στο ταξίδι της, να μάθει να ανοίγεται και να παραδέχεται τα τρωτά της σημεία. Το αποτέλεσμα είναι μια πρωταγωνίστρια που θα σας συναρπάσει, ακόμη περισσότερο από ότι στο πρώτο παιχνίδι.
Η αναπαράσταση των φυλών είναι επίσης εξαιρετική, από τους αγρότες Utaru μέχρι τους μηχανικούς Oseram, από τους πλούσιους Carja μέχρι τους μαχητές των διαφόρων φατριών Tenakth, με τις ζωγραφιές των προσώπων τους, τις πανοπλίες και τις διακοσμήσεις τους. Η προσοχή στα ρούχα, τα όπλα και την αρχιτεκτονική είναι φοβερή και η ανακύκλωση των στοιχείων πολύ περιορισμένη. Αυτό οφείλεται αναμφίβολα στο μεγάλο ταλέντο των καλλιτεχνών της Guerrilla, αλλά και σε έναν χάρτη που είναι πολύ μεγάλος αλλά όχι απεριόριστος. Οι δραστηριότητες, ή τα συλλεκτικά αντικείμενα, είναι σε επαρκή αριθμό και είναι σαφές ότι η Guerrilla έχει χρησιμοποιήσει μια προσέγγιση περισσότερο ποιοτική παρά ποσοτική.
Υπάρχουν πολλά να κάνουμε στο Horizon Forbidden West, αλλά ποτέ δε νιώσαμε να κουραζόμαστε από τις δευτερεύουσες δραστηριότητες. Όλες εξελίσσονται με ενδιαφέροντα τρόπο και όλες έχουν κάποια απροσδόκητη ανατροπή ή κάτι να πουν για τον κόσμο και τους διάφορους πολιτισμούς που τον κατοικούν. Από την πλευρά τους, τα Tallnecks έχουν επιστρέψει και οι γρίφοι για να φτάσουμε στην κορυφή τους είναι καλύτερα σχεδιασμένοι από ποτέ. Ομοίως, έχουμε μια σειρά από νέες δραστηριότητες που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε δευτερεύουσες, αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ διασκεδαστικές, όπως η εύρεση σημείων ενδιαφέροντος με μια εικόνα του κόσμου από το παρελθόν ή το κυνήγι των drone που αιωρούνται στον κόσμο με εμπιστευτικές πληροφορίες και η προσέγγισή τους είναι σχεδόν τόσο δύσκολη όσο η αναρρίχηση σε ένα Tallneck.
Το κλίμα και τα οικοσυστήματα του Horizon Forbidden West αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία. Η ποικιλία του παιχνιδιού κυμαίνεται από ερήμους γεμάτους αμμόλοφους, πυκνές ζούγκλες και δάση, μέχρι βουνά με χιονισμένες κορυφές. Ομοίως, ο καιρός μπορεί να αλλάξει από μια όμορφη ηλιόλουστη μέρα, σε έντονες αμμοθύελλες ή καταρρακτώδη βροχή. Από οπτικής πλευράς, όλα αυτά είναι εκπληκτικά, ωστόσο, θα μας άρεσε αν αυτοί οι διαφορετικοί βιότοποι και οι καιρικές συνθήκες είχαν αντίκτυπο στην Aloy ή στον κόσμο γύρω της, αλλά στην πραγματικότητα είναι απλώς αισθητικά στοιχεία.
Η εξερεύνηση σε αυτό τον πλούσιο χάρτη έχει βελτιωθεί αρκετά. Είναι πλέον δυνατό να σκαρφαλώσουμε στο ψηλότερο βουνό και ταυτόχρονα να φτάσουμε στα βάθη μιας μεγάλης λίμνης ή να εξερευνήσουμε μια εντελώς πλημμυρισμένη πόλη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μπορούμε να αναρριχηθούμε σε περισσότερα σημεία από ότι στον πρώτο τίτλο, αλλά μην περιμένετε ότι κάθε χιλιοστό τοίχου στον ανοιχτό κόσμο θα μπορεί να είναι εκμεταλλεύσιμο. Οι τοίχοι στους οποίους μπορούμε να σκαρφαλώσουμε είναι οριοθετημένοι και με τη χρήση του Focus μας, μπορούμε να δούμε ακριβώς ποια σημεία είναι προσβάσιμα.
Μια νέα προσθήκη είναι το Shield Wing, το οποίο λειτουργεί ως ανεμόπτερο και στην πραγματικότητα μας επιτρέπει να πηδήξουμε από μεγάλο ύψος για να πετάξουμε σε ένα άλλο κοντινό σημείο. Με το συγκεκριμένο εργαλείο, μπορούμε να γίνουμε πολύ πιο δημιουργικοί και να το συνδυάσουμε με την αναρρίχηση. Μιλώντας για εργαλεία, η Aloy έχει τώρα και ένα νέο που ονομάζεται Pull Caster, το οποίο είναι ένα είδος γάντζου ή αγκίστρου που σε συγκεκριμένα σημεία, μας επιτρέπει να φτάσουμε σε νέα σημεία και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να τραβήξουμε ορισμένα αντικείμενα, που συνήθως χρειάζονται για να λύσουμε μερικούς από τους γρίφους που υπάρχουν.
Υπάρχει ένα στοιχείο που διαφοροποιεί το Horizon από άλλους open world τίτλους και αυτό είναι η φύση των εχθρών του. Τα ζώα-μηχανές αυτού του σύμπαντος είναι διαφορετικά, συμπεριφέρονται σύμφωνα με το πραγματικό ζώο που μιμούνται και ως εκ τούτου, απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση. Υπάρχουν πολλές μηχανές, κινούνται σε κοπάδια και όταν επιτίθενται μαζί μπορούν να μας προκαλέσουν πολλά προβλήματα, ακόμη και στο μεσαίο επίπεδο δυσκολίας. Η Aloy μπορεί να επιδιώξει να αποσπάσει συγκεκριμένα στοιχεία από αυτά, απενεργοποιώντας ορισμένες επιθέσεις και κερδίζοντας λάφυρα, ή μπορεί να εκμεταλλευτεί στοιχεία και καταστάσεις με έξυπνο τρόπο.
Η τακτική προσέγγιση εδώ είναι πιο συναρπαστική από ό,τι στο πρώτο παιχνίδι: αναλύοντας τις μηχανές, είναι δυνατόν να ανακαλύψουμε αδυναμίες. Αυτή τη φορά μπορούμε επίσης να αναλύσουμε τα επιμέρους εξαρτήματα της μηχανής, επισημαίνοντάς τα σε περίπτωση που σκοπεύουμε να αποσπάσουμε συγκεκριμένο εξάρτημα και να το πάρουμε ως λάφυρο. Η φάση μελέτης πριν από την μάχη, ειδικά με μηχανές υψηλού επιπέδου, είναι θεμελιώδης.
Σε όλα αυτά, είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι όταν οι μηχανές, για παράδειγμα, φωνάζουν στις άλλες μηχανές να έρθουν να τις σώσουν, το κάνουν τόσο δυνατά που η Aloy πρέπει να βάλει τα χέρια της στα αυτιά της, ζαλισμένη από τον θόρυβο, και δεν μπορεί να δράσει για μερικά δευτερόλεπτα.
Πάνω σε αυτές τις μικρές λεπτομέρειες υφαίνεται ένα έξυπνο σύστημα μάχης, πολύ πιστό σε αυτό του πρώτου μέρους, αλλά πολύ διευρυμένο, ανταμείβοντας περισσότερες τακτικές προσεγγίσεις και παρέχοντας έναν άπειρο αριθμό μεταβλητών για να αναπτύξουμε τη δική μας προσέγγιση. Ο τροχός επιλογής των όπλων είναι αρκετά πλούσιος και τώρα έχει πολλές περισσότερες θέσεις, επιτρέποντάς μας να αλλάξουμε γρήγορα μεταξύ των προσεγγίσεων ανάλογα με τη μηχανή που αντιμετωπίζουμε. Οι έξι κατηγορίες δεξιοτήτων, επιτρέπουν μια πολύ πιο βαθιά ανάπτυξη των χαρακτηριστικών της Aloy, και θα σας πάρει αρκετές ώρες για να ξεκλειδώσετε τα πάντα.
Η Guerrilla Games είναι ένα πολύ ιδιαίτερο στούντιο για πολλά πράγματα, ωστόσο, μπορούμε να πούμε ότι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της έγκειται στην εντυπωσιακή δουλειά που έχει γίνει με την ανάπτυξη της δικής της μηχανής γραφικών, μιας μηχανής που αναμφίβολα συνεχίζει να εκπλήσσει με τις δυνατότητές της. Η DECIMA συνεχίζει να βρίσκεται στην αιχμή της και απόδειξη αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο το Horizon Forbidden West φαίνεται στο PlayStation 5.
Ετοιμαστείτε να εκπλαγείτε πραγματικά από αυτό που έχει πετύχει το στούντιο όσον αφορά τον οπτικό και ηχητικό τομέα. Έπρεπε συνεχώς να σταματάμε για να θαυμάσουμε αυτό που έβλεπαν τα μάτια μας, καθώς πιστεύουμε ότι ακόμα και οι πιο απαιτητικοί θα εκπλαγούν όταν δουν τον κόσμο του. Θέτει νέα πρότυπα για τις παραγωγές AAA και αρχίζουν να μας δείχνουν τι μπορούν να κάνουν οι κονσόλες επόμενης γενιάς.
Υπάρχουν δύο επιλογές προβολής. Έχουμε την επιλογή ανάλυσης, η οποία αποδίδει το παιχνίδι σε εγγενή 4K με σταθερά 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Περιττό να πούμε ότι η ποιότητα της εικόνας είναι απλά υπέροχη. Από την άλλη πλευρά έχουμε την επιλογή επιδόσεων, η οποία μας επιτρέπει να παίζουμε με εξίσου σταθερά 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο, αλλά φυσικά με τη θυσία λίγης ανάλυσης. Επιλέξαμε να παίξουμε το μεγαλύτερο μέρος του τίτλου στα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο, καθώς κρίναμε ότι άξιζε αυτή η μικρή θυσία στην ποιότητα της εικόνας.
Ο ήχος είναι μια άλλη εντυπωσιακή πτυχή της εμπειρίας. Είναι καθηλωτικό να περπατάμε μέσα σε ένα πυκνό δάσος και να ακούμε ένα ποτάμι στο βάθος, μια καταιγίδα να πλησιάζει ή ένα κοπάδι μηχανών να μας καταδιώκει. Φυσικά, δεν μπορούμε να μην πούμε λίγα λόγια για το εξαιρετικό soundtrack, το οποίο συνέθεσε το ίδιο δίδυμο Joris de Man, Niels Van De Leest που δούλεψε στο πρώτο παιχνίδι, καθώς και ο συνθέτης Oleksa Lozowchuk. Μαζί έχουν συγκεντρώσει μια πλούσια επιλογή κομματιών που ενορχηστρώνουν μια σειρά από διαφορετικά συναισθήματα, μέσα από κάθε σύνθεση με τον δικό της τρόπο.
Η ενσωμάτωση του Dualsense στο παιχνίδι έχει γίνει με σύνεση, που σημαίνει ότι η απτική δόνηση είναι παρούσα ανά πάσα στιγμή και μας επιτρέπει να αισθανθούμε πράγματα, από την πρόσκρουση ενός μηχανήματος, μέχρι το φύσημα του ανέμου ή το θρόισμα των φύλλων. Οι σκανδάλες δημιουργούν διαφορετικές αντιστάσεις ανάλογα με το είδος του όπλου που χρησιμοποιούμε, “κάνουν τη δουλειά τους”, αλλά χωρίς να αφήνουν το στίγμα τους, όπως για παράδειγμα στο Returnal.
Ειδικά σε τίτλους τέτοιας κλίμακας είναι σχεδόν αδύνατον να μην αντιμετωπίσουμε κάποια προβλήματα. Το Horizon Forbidden West δεν αποτελεί εξαίρεση, ωστόσο ό,τι αντιμετωπίσαμε, δεν ήταν σε βαθμό που να χαλάσει την εμπειρία. Μερικά στοιχεία του κόσμου, αργούσαν να φορτώσουν ή σε κάποιους διαλόγους η κίνηση των ματιών των χαρακτήρων δεν ήταν φυσιολογική. Το πιθανότερο είναι αυτά τα προβλήματα να διορθωθούν σύντομα με κάποιο update.
Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PS5, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη Sony Hellas.
Τελικές εντυπώσεις
Το Horizon: Forbidden West είναι η φυσική εξέλιξη του Horizon: Zero Dawn. Η νέα περιπέτεια της Aloy αξιοποιεί όλα τα πλεονεκτήματα του πρωτότυπου παιχνιδιού, εμβαθύνοντας το σύστημα μάχης, μεταφέρνοντάς μας σε έναν μοναδικό και πλούσιο κόσμο για εξερεύνηση, μετατοπίζοντας όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον στη μάχη με μηχανές και προσφέροντας στον παίκτη μια πληθώρα δραστηριοτήτων. Το αποτέλεσμα είναι μια εμπειρία πιστή στην ταυτότητα του franchise που όποιος τη ζήσει, θα τη μνημονεύει για καιρό.
